نامه بيست و هفتم(مامان بزرگا و بابابزرگا)

سلام به مهربونترين پسر دنيا خوشگل مامان امروز كه داشتم مي يومدم سر كار بيدار بودي جدايي ازت برام سخت بود از خدا ميخوام بهمون كمك كنه سالهاي سال من و تو و بابايي با همه فاميل كه دوستشون داريم و دوستمون دارن در كنار هم به سلامتي زندگي كنيم.

راستي عسلم ديروز زنگ زدم به مامان بزرگ قلب و معدش درد ميكنه كوچولوي پاك من براي مامان بزرگ دعا كن از بس دارو خورده خسته شده از خدا بخواه حالش خوب بشه

ايشاءالله خدا همه مامان بزرگا و بابابزرگا رو حفظ كنه

 ميدوني عزيزم بزرگترا مايه خير و بركت تو زندگي هستن اينو من به چشم خودم ديدم گل محمدي مامان و بابا سعي كن هميشه به آدماي مسن كمك كني و احترام بذاري لذتاي زيادي توي دنيا هست اما يكي از لذتايي كه خيلي شيرينه كمك به آدماي پيره مثلا وقتي به يه بابابزرگ يا مامان بزرگ كمك مي كنه كه از خيابون رد بشه هرچند خيلي كوچيكه اما اونقدر آدمو شاد ميكنه كه باور كردنش سخته مطمئنم وقتي كه بزرگتر شدي خودت اين لذتو بارها و بارها امتحان ميكني

ميدوني عزيزم تو يه روز خوب يه لحظه خوب به دنيا اومدي مطمئنم وجودت لبريز از خوبيه امسالم تولد باز يه روز خوب و يه لحظه خوبه مطمئنم و ايمان دارم كه خداوند كمكت ميكنه و نميذاره تو هيچوقت ازش دور بشي اما عزيزم خودتم سعيتو بكن و هميشه كارايي بكن كه هي به خدا نزديكتر بشي خدا همون مهربونيه كه تولد تورو رقم زده پس قبل از اينكه من و باباي دوست داشتني دوست داشته باشيم اون دوست داره اينو باور كن عزيزم اينو تو زندگي چند ماهت ديدم كه ايشاءالله تو پستاي بعدي بهت ميگم

مامانو ببخش ا گه زياد حرف زد دوست داريم خيلييييي زياد من و بابايي عاشقتيم