مهد كودك

سلام به دوست داشتني ترين ني ني دنيا براي مامان و باباش

دفعه قبل ماماني اونقدر ناراحت بود كه نتونست چيزي بنويسه البته چند خطي نوشت اما نميدونم چرا اونم پريد موضوع از اين قرار بود كه گل پسر لباس رزم پوشيد و كوله پشتي خوشگلي كه زن عمو فريبا براش بافته بود و به كول انداخت و با اومدن خاله راهي مهد كودك شد به محض ورود با ديدن بچه ها خوشحال شد و شروع به بازي اما حيف كه مدت زيادي طول نكشيد و همين كه ماماني چند دقيقه اي رفت توي حياط(با اصرار خانم مربي) كه ببينه گل پسر طاقت مي ياره يا نه ؟! چشمتون روز بد نبينه دردونه اونقدر گريه كرده بود كه به هق هق افتاده بود و البته ماماني هم همراه قند عسل چشما رو صفايي داد و هر دو با چشم گريون راهي محل كار ماماني شدن عسلك به محض ورود اولتيماتوم دادكه كسي نه حق داره بهش نزديك بشه و نه باهاش حرف بزنه خلاصه روز خيلي سختي گذشت كه نوشتنش به قول مامان بزرگ كتاب 70 من مي خواد... خاله نفيسه و خاله ليلا هم حسابي باهات بازي كردن بعد از ظهر خسته و كوفته راهي خونه شديو گل پسر به خواب عميقي رفت هر چند وسطش هي بيدار ميشدو نگران ماماني رو صدا مي كرد ....

از اون روز تا  الان باور كنين همين الان بابايي و ماماني در مذاكره به سر ميبرن كه گل پسرو كجا و پيش كي بزارن خدايا كمك كمك كمك...............